pobłażać

pobłażać
{{stl_51}}{{LABEL="twpldepoblstrokazdotacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}pobłażać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am) (D){{/stl_41}}{{stl_7}} (zu) nachsichtig sein (gegenüber{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}}), Nachsicht haben (mit{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}}); tolerieren{{/stl_7}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • pobłażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pobłażaćam, pobłażaća, pobłażaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} być wyrozumiałym dla błędów, nieodpowiedniego postępowania, zachowania; okazywać pobłażliwość; tolerować niewłaściwe postępowanie, zachowanie, złe czyny :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pobłażać — ndk I, pobłażaćam, pobłażaćasz, pobłażaćają, pobłażaćaj, pobłażaćał «być wyrozumiałym dla czyichś błędów, tolerować czyjeś niewłaściwe postępowanie» Nie pobłażać lenistwu. Nie pobłażał wybrykom syna. Pobłażał jedynaczce w drobnych wykroczeniach.… …   Słownik języka polskiego

  • pobłażanie — n I 1. rzecz. od pobłażać. 2. «wyrozumiałość, tolerancja; pobłażliwość» Mieć dla kogoś pobłażanie. Okazywać pobłażanie dla czyichś słabostek. Karać surowo, bez pobłażania. Uśmiechnąć się z pobłażaniem. Coś nie zasługuje na pobłażanie …   Słownik języka polskiego

  • szczędzić — ndk VIa, szczędzićdzę, szczędzićdzisz, szczędź, szczędzićdził «oszczędnie czegoś używać; żałować, oszczędzać, skąpić (dziś zwykle z przeczeniem)» Nie szczędzić kosztów, ofiar, pieniędzy, sił, starań. Nie szczędzić pochwał, rad, uwag. Szczędziła… …   Słownik języka polskiego

  • żartować — ndk IV, żartowaćtuję, żartowaćtujesz, żartowaćtuj, żartowaćował 1. «mówić coś dla wywołania śmiechu, nie na serio, mówić żartem; dowcipkować» Żartować frywolnie, wesoło. Nauczyciel żartował z uczniami. Żartowałem mówiąc, że wyjeżdżam. ◊ Żartować… …   Słownik języka polskiego

  • żeby — 1. «spójnik (używany także z zakończeniami osobowymi: żebym, żebyś, żebyśmy, żebyście) łączący ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne» a) «wyrażające cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym; aby» Spotkali się, żeby szczerze porozmawiać. Trzeba… …   Słownik języka polskiego

  • dawać – dać folgę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{sobie, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać upust czemuś, pozwalać sobie na coś; pobłażać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dawać folgę żalowi, łzom. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pobłażanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pobłażać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobłażliwość; wyrozumiałość, tolerancja : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tolerować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, tolerowaćruję, tolerowaćruje, tolerowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykazywać tolerancję wobec kogoś, czegoś; znosić kogoś, coś, pobłażać komuś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”